3.4.06

Renaceres

Tempo acá un vense acostumando a determinadas circunstancias na súa vida, pero hai veces onde os plans que un ten ráchanse pola metade coma unha folla. Os ceos víñaos vendo anubados, e en parte estaba cómodo con ese clima sen choiva nen Sol, tempos de liberdade e sen ataduras, tempos onde o aire respirado era máis puro e libre. Pero hai días onde a vida dache a volta, antigas pantasmas asoman, e aqueles plans individuais que un ten na mente vense en perigo de derrumbe. E a noite é moi traizoeira neses momentos de fraqueza, é capaz de mostrar tódalas vergonzas nas que un se refuxia. Eran 23 motivos fundidos nunha soa forma os que fixeron que os enclaves da miña autosubsistencia tremesen coma bimbios nun temporal de estrelas. Sentinme sacudido polo vento que emanaba, e a confusión rodeoume en sí atándome de pés e mans, impedindo calquer reacción lóxima e racional. Agora fico en terra de ninguén, agardando claros no ceo que me volvan indicar a senda que desexo. Paquito

1 comentário:

Anónimo disse...

Joder chaval!!!! Y que te pasó luego?