Luz

A cidade está empapelada; os seus amigos non o esquecen, queren luz e que se aclaren as dúbidas que rodean o acontecido. Eu non o coñecía, non sei das súas ideas nin como pensaba; Tampouco coñezo os detalles, non sei quen era nin que lle pasou, nada sei... simplemente vexo os carteis en cada cabina, a súa foto en cada farola e penso que non poden quedar as cousas así. Deben finalmente aclararse, xa tardan. Asdo. Fernán da Veiga