De Profundis

Nunca me achegara unhas queixas tan fondas e sentidas, ao tempo que excelentemente representadas e escritas. Nunca topara ese xeito de reproche, que acaba finalmente converténdose nun perdón, no que o home arruinado, física, economica, moral e artisticamente acaba por renacer -como se todo o pasado non fose máis que un deses ritos iniciaticos que te levan á morte para volver aparecer mellorado- e así rematar a obra, esa carta, despedindo ao seu malfeitor cun simple e sorprendente... "un afectuoso saúdo amigo".

Eáns de Cotón

Pd: Obrigadinho ao Sr. Krilin.