En calquera caso quixera facer ver tamén a hipocresía que rodea todo este asunto.
Estou seguro de que moitos dos que se escandalizan do triste espectáculo calan noutros casos semellantes, mesmo aplauden e soltan a pita ben soltada para participar como público na chamada "fiesta nacional", coma quen que eses outros animais foran concebidos sen sentimentos, coma quen nin se imnutan ao sentir como unha espada ou unha lanza se crava no lombo, sen dor... nin aqueles outros -isto vai en contra da visión Galiza Profundis que tanto se está a vender estes dias- que colgan os seus galgos, até afogalos, unha vez que deixan de ser útiles aos seus propositos... e tantos outros casos horribeis.
Por outra banda, a actitude dunha parte dos viciños a favor do maltratador non é cousa nova. Cantas veces -aquí e noutras latitudes- ten saido xente á rúa a apoiar persoas acusadas de maltrato, violacións, pederastia...??? E cantas veces teñen ido tamén contra o/a denunciante?
A fin de contas... somos o que somos, tampouco é cousa nova.
Fernán da Veiga.
Sem comentários:
Enviar um comentário