24.11.06
Diario dunha Fresa -25 de Novembro
18.11.06
Nazón de Breogán
Qué implica o recoñecemento de Galiza como Nazón de Breogán? Nada, é obvio.
Está visto que hai determinados políticos que non dan a altura e moito menos cando o discurso ten que ser outro ben distinto; estamos ante un debate necesariamente serio, que vai marcar o noso futuro non menos de 20 ou 30 anos... e eles xogando a compoñer rimbombantes e revirados letreriños absurdos... "Nazón de Breogán, Terra dos Horreos, de homes de mar, do marisco e o polbo, das gaitas, do bo viño... e para comer Lugo (obviamente)"... iso que non falte na mellor composición de estampiña folclórica.
Xa os vexo posando a todos na típica postal para turistas, unha desas de "Recuerdo de Galicia": Quintana, Touriño, Feixoo... aos pes dun cruceiro, vestidos de traxe típico da era postfranquista: gaita na mao un (marella e roxa, por suposto), patela chea de sardiñas e xurelos outro e o que queda termando dunha parella de bois co seu respectivo carro.
É o noso, está visto.
Xoán de Requeixo
Saindo do abandono
Pese a todo eu penso que compre retomalo xa que resulta un exercizo gratificante, afasta a un doutras penurias diarias, alén de plasmar ideas para deixalas abertas a quen lle poidan interesar. Non é é fácil compaxinalo co horario laboral... e moito menos cando este absorbe tanto a un que case non se dispón de tempo de ler ou ver as novas do xornal ou televisión.
Así e todo... o propósito queda feito.. só hai que porñerse.
Fernán da Veiga
5.11.06
Altos cargos / Altas Cargas
Os que puiden coñecer até agora deixan moito que desexar no tocante á capacidade de traballo e á disposición cara o mesmo; iso sí, a súa situación permítelles facer gala dun pescozo tan estirado que resulta sorprendente que non vaian batendo contra paredes e obxectos, alén de padecer algunha que outra incómoda contractura.
Imaxino que a cousa é aínda máis preocupante posto que os recén chegados non só deixaron a estes sacrificados "traballadores" nos seus respectivos cargos, se non que tanto unhes coma outros incrementarían -isto é unha suposición miña- a plantilla cos seus respectivos amigotes, sempre a cargo do noso peto, claro.
Como exemplo somentes direi que algunha, logo de desempeñar máis de 4 anos o mesmo posto de "coordinadora", aínda ten que preguntar aos seus subordinados cal é o enderezo do seu lugar de traballo. Manda truco!
Xoan de Requeixo