24.11.06

Diario dunha Fresa -25 de Novembro

O 25 de novembro debería ser unha data a non lembrar no calendario… Pero por desgraza debemos lembrar que esta data fai que recordemos Que 61 mulleres morreron este ano sólo en España por mor do terrorismo doméstico, Que cada día unha muller é violada no mundo, Que nenas moi pequenas son obligadas a prostituíse, Que a prostitución tamén é violencia de xénero, Que moitas mulleres non teñen as mesmas oportunidades de estudio e de traballo igual que os homes, ……… E poderiamos seguir, pero o resultado é o mesmo, ter que seguir alzando a voz dicido Non a desigualdade Non o abuso sexual Non os malos tratos Sí a politicas de igualdade Sí a unha lei que castigue os que mercan mulleres e nenas Sí as condenas máis duras para os maltratadores E grazas para tod@s os que loitan tódolos días do ano mantendo vivo o espirítu violeta.

18.11.06

Nazón de Breogán

Debate estatutario ao máis puro estilo galego... nin somos Nazón nin farrapo de gaita... sempre a mesma visión, sempre dende a óptica máis típica, tópica e esteriotipada; esa do pseudofolclorismo "celta", tan doutras épocas, tan anacrónico e baleiro de contido.

Qué implica o recoñecemento de Galiza como Nazón de Breogán? Nada, é obvio.

Está visto que hai determinados políticos que non dan a altura e moito menos cando o discurso ten que ser outro ben distinto; estamos ante un debate necesariamente serio, que vai marcar o noso futuro non menos de 20 ou 30 anos... e eles xogando a compoñer rimbombantes e revirados letreriños absurdos... "Nazón de Breogán, Terra dos Horreos, de homes de mar, do marisco e o polbo, das gaitas, do bo viño... e para comer Lugo (obviamente)"... iso que non falte na mellor composición de estampiña folclórica.

Xa os vexo posando a todos na típica postal para turistas, unha desas de "Recuerdo de Galicia": Quintana, Touriño, Feixoo... aos pes dun cruceiro, vestidos de traxe típico da era postfranquista: gaita na mao un (marella e roxa, por suposto), patela chea de sardiñas e xurelos outro e o que queda termando dunha parella de bois co seu respectivo carro.

É o noso, está visto.

Xoán de Requeixo

Saindo do abandono

A verdade é que temos a nosa "leira" un chisco a ermo. Faltan moitos e os que temos a teima de continuar con ela, escribindo algún que outro artigo, non sempre podemos dispor do tempo ou acceso necesario como para porse con isto de ir trascribindo pensamentos e reflexións do noso día a día.

Pese a todo eu penso que compre retomalo xa que resulta un exercizo gratificante, afasta a un doutras penurias diarias, alén de plasmar ideas para deixalas abertas a quen lle poidan interesar. Non é é fácil compaxinalo co horario laboral... e moito menos cando este absorbe tanto a un que case non se dispón de tempo de ler ou ver as novas do xornal ou televisión.

Así e todo... o propósito queda feito.. só hai que porñerse.

Fernán da Veiga

5.11.06

Altos cargos / Altas Cargas

Por motivos laborais puiden comprobar que a chegada ao goberno do PSOE/BNG non supuxo a tan esperada limpeza de cargos "dixitais" (esto é, postos a dedo) cos que se encheu a administración autonómica ao longo dos escuros anos de mandato do Vello Patrón (enténdase o Fraga).

Os que puiden coñecer até agora deixan moito que desexar no tocante á capacidade de traballo e á disposición cara o mesmo; iso sí, a súa situación permítelles facer gala dun pescozo tan estirado que resulta sorprendente que non vaian batendo contra paredes e obxectos, alén de padecer algunha que outra incómoda contractura.

Imaxino que a cousa é aínda máis preocupante posto que os recén chegados non só deixaron a estes sacrificados "traballadores" nos seus respectivos cargos, se non que tanto unhes coma outros incrementarían -isto é unha suposición miña- a plantilla cos seus respectivos amigotes, sempre a cargo do noso peto, claro.

Como exemplo somentes direi que algunha, logo de desempeñar máis de 4 anos o mesmo posto de "coordinadora", aínda ten que preguntar aos seus subordinados cal é o enderezo do seu lugar de traballo. Manda truco!

Xoan de Requeixo