Nazón de Breogán

Debate estatutario ao máis puro estilo galego... nin somos Nazón nin farrapo de gaita... sempre a mesma visión, sempre dende a óptica máis típica, tópica e esteriotipada; esa do pseudofolclorismo "celta", tan doutras épocas, tan anacrónico e baleiro de contido.

Qué implica o recoñecemento de Galiza como Nazón de Breogán? Nada, é obvio.

Está visto que hai determinados políticos que non dan a altura e moito menos cando o discurso ten que ser outro ben distinto; estamos ante un debate necesariamente serio, que vai marcar o noso futuro non menos de 20 ou 30 anos... e eles xogando a compoñer rimbombantes e revirados letreriños absurdos... "Nazón de Breogán, Terra dos Horreos, de homes de mar, do marisco e o polbo, das gaitas, do bo viño... e para comer Lugo (obviamente)"... iso que non falte na mellor composición de estampiña folclórica.

Xa os vexo posando a todos na típica postal para turistas, unha desas de "Recuerdo de Galicia": Quintana, Touriño, Feixoo... aos pes dun cruceiro, vestidos de traxe típico da era postfranquista: gaita na mao un (marella e roxa, por suposto), patela chea de sardiñas e xurelos outro e o que queda termando dunha parella de bois co seu respectivo carro.

É o noso, está visto.

Xoán de Requeixo