Pecou dunha antelación excesiva, adiantando un paso imposibel se non se fai unha campaña de "desgaleguización" previa, que libere a boa parte deses representantes dos seus traumas, dos complexos e medos, desa vertixe que sofren ao verse, sentirse e expresarse, con total naturalidade, coma galegos no mundo.
É unha campaña necesaria, obrigatoria penso eu, que posibilite así a ruptura co secular auto-odio que tanto padecemos.
De non producirse tal liberación estaremos sempre padecendo males tan comúns coma vergoñentos como os impresentabeis desprantes á xustiza (véxase o asuntiño do "L" da Cruña e o lalalá do Pacón, non menos impresentabel) e os recentes desencontros "flamenco-galicianos", nin máis nin menos, na interpretación máis sui generis do himno galego.
Fernán da Veiga
Sem comentários:
Enviar um comentário