Rapaces e rapazas, mozos e mozas, alpendreiros e alpendreiras. Eiquí tedes os contos participantes na 2ª edición do Concurso de Relatos Curtos do Alpendre. Sen dúbida foi todo un éxito de convocatória incluso con participación confirmada dende o hemisferio sur. Moitísimas grazas a tódos.
O Alpendre
Sen querer, acababa de cometer un proboscídeo.
Avó...avó! avó!
(medo)
...morreume...
(Bágoas)
Pum!
- Caeu.
Sós na noite, deitados na erva: "...viches Broke Back Mountain?"...
- Mañá serás feliz comigo.
- Pero, ¿será algún día mañá?...
-Quérote.
-Fúchete.
-Voltei.
-Xa non te quero.
-Marcho.
-Agarda...
Eramos catro, a mesa tiña catro patas.
"Morres aos poucos, suor frío, invernía. Rapidiño doutor...."
De maior non vou traballar.
¿Por que?
Papá morreu traballando.
- Escoita as estrelas.
E marchou, deixándoo só cos seus pensamentos...
Brrrrrrrrooooooooooommmmmmmmmm¡¡¡¡
¡Caralloooo co trono¡
- Tomaaa!
- Toma ti!
Meses después de la violación, Caperucita parió a Lobito.
-Apagha esa lus! Moléstame!
-Normal, meu, estiveches moito tempo durmíndoa.
"Corre!
corre!
veñen por nós.
Ao monte!!!
XAAA!
Ao monte!!"
Asdo:
Fernán da Veiga
Título: "O Maquis"
Silla volcada. Asfixia. ¿Arrepentimiento? Semen en los pantalones. Vergüenza. Depresión.
Te soñé y al despertar dormías acurrucada en mis pestañas.
A vere, non é miña pero é das mellores do refraneiro popular:
"Quen cruza a Marola cruza a mar toda"
ou como dicia a rapariga da chalana turística "Coruña-Ferrol":
"Who cross the Marola cross all over the sea" :D
Ao correrse na boca da meninha, o palhaso chorou.
Un escribe do que sabe...
Cuando regreses, cuando vuelvas con lustros cargados en tu espalda...
O cuando no regreses, cuando mueras silenciado sobre la madera...
Desde o alto do Castro, contemplei satisfeito o deserto...
Um do Saramago:
"Aquel dia não morrera ninguem"
E pensou nel.
Sabía que tiña dous ...
Díxolle o Xosé á Xosefa:
"Pepa, para Pepín pon pan..."
Paula pensou pratos picantes para Patricia. Privadamente preparábase para pecar....
O MATACHÍN:
Gardou os coitelos no maletín. Dirixiuse á seguinte casa.
Fiquei parado, mas incrivelmente o mundo seguia movendo-se
Morrín de cintura para baixo,
ainda que o corazón sínteme .
Marchou deixando palabras tras de si... un amor sen resposta
Consumímonos de tanto amarnos, incluso antes de coñecernos.
"Ahhgrr, ahhgrrrr, ahhgrrrrrrr!!!, si, si, más, más, así, asíííí!!!!, chof"
PaquitoX
Ay que non chego!
Cheguei!! 23:59