Os ollos, as estrelas, os paxaros, o millo, o loureiro, a miñoca cega, a cobra axexando as augas no penedo debulladas, o seme, o ovario, o vento xoven que espalla e nos sementa. Tamén o sangue morto do sol voltando á touba. Os ollos, os oídos, a boca, o bafo, os poros, o recendo da terra. As ás destas palabras. O universo. Unha lingua.Antonio Domínguez Rey Rianxo 1945 Non sei que opinarán os filólogos... mais non coñezo definición máis simple, perfecta e fermosa para expoñer a razón pola cal este pequeno grupiño de xente, nós, os galegos, teñamos ese particular vehículo expresivo co que plasmar a nosa visión do mundo. Asdo. Eáns de Cotón.
25.12.05
Lingua
Nomes
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
Sem comentários:
Enviar um comentário