25.12.05

Lingua

Nomes
Os ollos, as estrelas,
os paxaros, o millo,
o loureiro, a miñoca
cega, a cobra axexando
as augas no penedo
debulladas, o seme,
o ovario, o vento xoven
que espalla e nos sementa.
Tamén o sangue morto
do sol voltando á touba.
Os ollos, os oídos,
a boca, o bafo, os poros,
o recendo da terra.
As ás destas palabras.
O universo. Unha lingua.
Antonio Domínguez Rey Rianxo 1945 Non sei que opinarán os filólogos... mais non coñezo definición máis simple, perfecta e fermosa para expoñer a razón pola cal este pequeno grupiño de xente, nós, os galegos, teñamos ese particular vehículo expresivo co que plasmar a nosa visión do mundo. Asdo. Eáns de Cotón.

Sem comentários: